Orhan Bahçıvan »Halis Kızılateş«

Küroğlu Kür-Han Sultan Destanı! »Köroğlu« Kür er kördi altun özi yumşadı irig sözlüg erniŋ sözi yumşadı [i] Destan olarak yazdığım Küroğlu, günümüz yazın dünyasında pek bilinmeyen bir isim olarak, yerini Köroğlu adına terk etmiş görünüyor. Böylesi bir önsöz yazısıyla konuyu açmaya çabalıyorum. Tarihin derinliklerinde bize el sallayan bir kahraman, bir halk kahramanı olarak isim değişikliği dolayısıyla silinip gitmiştir. Ne kadar silinip gitmiş desem de Kür sözcüğü, en eski kaynak olan Orhon Yazıtlarında, Kutadgu Bilig’de, Özbek söylencelerinde, Oğuz Han Destanında ve Kafkas yöresi halk söylencelerinde hep var olmuştur. Dolayısıyla biraz sonra isimlerle bu konuyu açıklayacağım. Bu var oluşun gerekçesi sözlü kaynaklar aracılığıyla dilden dile taşındığı için değişim yerel ağız ile yerel sesleniş hep kendisini göstermiştir. Kür »Kura« adı bizim yöremizde çok önemli bir nehir adıdır. Bu adı biraz incelersek, tarihi kaynaklar değişik dönemlerde değişik seslenişleri ak

Ezgilerimizde Var Olan Köroğlu Havaları. Çenlibel’den bu diyara gelmişem Ne devlete ne de vara gelmişem Köroğlu’yam nazlı yara gelmişem Erzurum da mesken salan deliyem Türk Dilli kültür dünyasının geçmişten günümüze kadar gelebilen en önemli kültürel sesi destanlardır. Bu destanları başlıklar şeklinde vererek geçelim. Yaratılış Destanları, Muhabbet Destanları, Lirik Destanlar, Taşlama Destanları, Cenk Destanları, Ağıt Destanları, Göç Destanları, Kırgın-Kıyım Destanları, Kaç Ha Kaç Destanları gibi çeşitlemelerden söz edebiliriz. Sırayla yazdığım bu destanlar içinde cenk destanlarından birisini ve en önemlisini ele alacağım. Özellikle yazıyorum, geçmişi Küroğlu daha sonra Köroğlu olarak dillere destan olan Köroğlu destanından ve destan anlatısının içinde yer alan koçaklama ezgilerinden ve bu ezgilerin havalarından söz edeceğim. Kısaca Köroğlu havaları yani cenk havaları. Genelde Türk yazın dünyasında bölünmeler vardır. Bunları bu yazının içine almak istesem de uzun