Orhan Bahçıvan »Halis Kızılateş«

Anadolu Türk Halk Ezgileri Hakkında Düşüncelerim. »Birinci Yazı«. Yine Bir Gülnihal Allı Turna Ve Diğer Ezgiler İsim önemli değil, geçen senelerde Urfa Türküleri adına bana bir gazeli dinleyip sözlerini yazmamı istediler. Bende o gazeli dinledim ve sözlerini yazıya geçirince şunu gördüm. Bana verilen ve sözlerini yazmamı istedikleri gazel, beş beyitten oluşuyor. Bu beş beyit üç ayrı gazelden karışık dizelerle okunmuştur. Gazeli soran kişiye ne kadar anlattıysam bir türlü anlatamadım. O yine de var olan gazeli aynen alıp yazmayı tercih etti sanıyorum. Dipnot falan düşmeden. Bence derleme bu değildir. Hatalar ayrıştırılmalıdır ve dipnotla belirtilmelidir. Yazım hataları en aza indirilmelidir. Kaynak kişinin kültür yapısına göre, eserin söz dizimi ele alınmalıdır. Kaynak kişi tam olarak veriyorsa mesele yok, karışık veriyorsa bu mutlak gözden geçirilmeli ve dipnot sistemiyle anlatılmalı. Güney Anadolu olarak bildiğimiz bölge, özellikle Antep, Urfa, Diyarbakır yöreleri b

Bir Tipiye Tutulmuşuz Yaz Günü! Divan-ı Kerem Dosyasına Bakıyorum! Sonra Şu Sözü Söylüyorum: Geçmişi Çalanların Geleceği Çalınır. Bugünlerde biraz yorgunluk var üstümde. Çevre yanım sessizlik çemberiyle çevrilmiş. Kendimi dağ yolunda bir başına yürürken düşünüyorum. Dilimde Kerem ezgileri desem, doğruyu demiş olurum. Kerem ezgileri dediysem öyle güllü gülistanlı ezgiler değil, tipili-boranlı ezgiler. Sahi Aşık Kerem bu tipili-boranlı ezgileri nerede, ne zaman söylemişti? Kaç tane çeşitlemesi oluşmuştu? Bu çeşitlemelerin birkaç tanesi benim arşivimde bulunuyor. Beni bu tipili-boranlı ezgilerin içine götüren Bir Ardahan fotoğrafıdır. Göle ile Ardahan arasında Köprülü beldesi sınırları içerisinde kalan bir küçük dağ yamacı ve bu dağın yamacında kendi adıyla anılan »Kerem Kayası« kışın soğukta, yazın sıcakta ağlayan bir kaya. Yani » Kerem Dağı, Kerem Kayası « [i] Şimdi oturmuşum bir resmin karşısına, gözlerimle resmi izliyorum, sesimle ezgileri sesleniyorum. Bu ezgi