Orhan Bahçıvan »Halis Kızılateş«

Sarıkamış Bir Ağıttır »Nevruz Gülü« Öyle mi Kars elinde / Çığ kopar Kar selinde Bir milyon şehit yatar / Mübarek Kars elinde [i] Sarıkamış Bir Ağıttır Kar altında Nevruz gülü Yastığı taş Yatağı toprak Yorganı kar olan Askerlerin ezgilenmiş ağıtıdır Sarıkamış Sayıları hiçbir zaman bilinmedi Tam olarak yazılamadı Doksan bin diye tanımladı ağıtlar Böyle yazdı ezgilerine Böylece tarihin sayfalarına düşmeden Düştüler ağıtların içine Anaların gözyaşıyla Adını koymadan yazalım istedik Hiçbir şey demeden Hiçbir şahsı suçlamadan Kimseyi yermeden, yadırgamadan Bu destanla olayları aktaralım istedik Kimi görsem Kimi sorsam fırtınalı gecelerde Gözyaşıyla süzülüp akıyor deryalara Ezgisi damla Sevgisi ökse yarenliğinde Bir milyon şehit yatar / Mübarek Kars elinde [ii] İşte yol İşte yolcu İşte kervan Hancılar hamamcılar nerede Çözüldü diz dürtülerim Buğulandı gözlerim Kıpır kıpır Zulüm diken çalısı gibi Bir göz kı

Anadolu Türk Halk Ezgileri Sahasında Aşık Kolları. »Üçüncü Yazı«. Güzeller Bezenmiş Toya Giderler Çeper çuhurunda suyun üstünde Sallanıban bağdan gelen sevda perim bir su ver. Bu türküleri yazmadan ve anlatmadan önce biraz yöremizde var olan ve tarih olarak Dede Korkut geleneğine bağlı olduğunu söylediğimiz yerel ozanlık geleneği adına bir iki söz söylemeliyim. Gerçi yıllar önce » Halk Edebiyatı Sahasına Eleştiri Gözüyle Bir Bakış « başlığıyla bir eleştiri yazısı yazmış ve yayınlamıştım. O yazımda düşüncelerimi anlatmıştım. Şimdi ise bir yanıyla o yazının devamı niteliğini taşıyan bu yazı aşık kolları olarak nitelediğim ve her zaman sözünü ettiğim kol adlarını anlatıyorum. Sözümüz üçüncü yazı olarak adlandırılan ve diğer bir yanıyla, Anadolu Türk Halk Ezgileri Sahasında Aşık Kolları başlığıyla yazıyorum. Her iki sahayı da bir araya taşımayı amaçladım. Alabildiğine sarsılmış bir yazın dünyası. Her dönem yok sayılmış ozanları var edebilmek adına, günümüz Türkçesiyle sı