Göleli Ozan Sırrı Arpaç.
İnsanoğlu eğer bana
sorarsan
Yürekten sıkılan eli
severim
Gün gelir de
dediğimi yorarsan
Gerçeği söyleyen
dili severim
1958 - 2022 yılında Göle’nin Poladik (şimdiki adı Kayaaltı) köyünde doğdu. İlköğrenimini köyünde, orta öğrenimini Ardahan’da, yükseköğrenimini Ankara’da tamamladı.
Aşıklık geleneği ve şiirle küçük yaşlarda ilgilenmeye başladı. Köylerine gelip giden aşıklar ve okuduğu kitaplar aracılığıyla kendini geliştirip bilgisini pekiştirdi.
Türkiye’nin çeşitli yerlerinde öğretmen ve yönetici olarak çalıştı. Çeşitli gazetelerde muhabirlik, köşe yazarlığı, vakıf ve derneklerde yöneticilik yaptı.
2003 yılından bu yana Çankaya Halk Eğitim Müdürü olarak görev yapmakta olan Sırrı Arpaç’ın şiirleri değişik gazete, dergi ve araştırmalarda yayınlandı.
Sırrı Arpaç’ın şiirlerinin bir bölümün yer aldığı »Az Düşünün Çok Gülün«, »Mesaj« ve »Her Biri« ve »Unutursam Ayıp Olur« (2007) adlı kitapları bulunmaktadır.
Sırrı Arpaç’ın bu araştırmada yer alan tüm şiirleri ilk kez yayınlanmaktadır.
Kara talih senle yoldaş mı oldum
Cambaz gibi telde gezdirme beni
Tuzağına düştüm tazeyken soldum
Canımdan tenimden bezdirme beni
Şu dünyaya geldik bir gün görelim
Düğüne bayrama biz de varalım
Eşe dosta soframızı serelim
Ele rüsva edip ezdirme beni
Her işin bitti de bana kaldıysa
Nasibim kesilip vadem dolduysa
Sırrı Arpaç eğer sonun geldiyse
Hal bilmez ağyara yazdırma beni
Doksan altı yılı bir yaz ayında
Merdiven başında gördüm biri var
Sanki dersin paşa beyin soyunda
Aslını neslini sordum biri var
Güzel dili vardır sade konuşur
Her fırsatta benim ile danışır
Zora düşünce de hemen savuşur
Öylece gönlümü verdim biri var
Feda oldum ben de onun yoluna
Bir gün geldi girdi benim koluma
Şöyle bir baktım da sağım soluma
Yoluna yün halı serdim biri var
Uzunca bir zaman geçti aradan
Bir gün geldi geçti bizim buradan
Bize yardımcı ol ulu yaradan
Sanki yarasını derdim biri var
Her zaman yardımı eder düşküne
Sırrı sevdalandı yarın aşkına
Neler oldu birden döndü şaşkına
Belki de rüyada erdim biri var
Bu gönlümün feryadını
Yaza yaza gidiyorum
Sevdiğimin zor halini
Seze seze gidiyorum
Bu dünyayı saydım hiçe
Katıldım bir ulu göçe
Her saniye içten içe
Sıza sıza gidiyorum
Çok şeyler geçer elime
Hep sahip oldum dilime
Demedim bir kem kelime
Yaza yaza gidiyorum
Sırrı Arpaç der bahane
Bu dünya da kalmaz sana
İncileri tane tane
Dize dize gidiyorum
İnsanoğlu eğer bana sorarsan
Yürekten sıkılan eli severim
Gün gelir de dediğimi yorarsan
Gerçeği söyleyen dili severim
Dostlarla bal olur gerçeğin tadı
Söz ile ün alır insanın adı
Meyvesiz bahçede bülbül feryadı
Dikeni batsa da gülü severim
Sevgiden güç alır iyiy’ ararım
Doğru söyleyenle dostluk kurarım
Nadan diyarından durmaz kaçarım
Hep dostluğa varan yolu severim
Sırrı bu sözlerin yarar mı yarar
Dostlarını gözü görmezse arar
İnceden eleyip daim sık tarar
Sırmayla örülmüş teli severim
Bekir Karadeniz / Orhan Bahçıvan
Doğulu Halk Şairleri
Yorumlar
Yorum Gönder