Ardahan'ın Yollarında Türkü Çeşitlemeleri!

Ardahan'ın Yollarında Türkü Çeşitlemeleri! 

 

Ardahan Türküleri
Yöremizde Yerli Halkın Sesidir. 

Günümüzde, sistem içinde onlarca ezginin söz döşemesini tanımlayan, bu tanımlama içinde yer alan, çeşitleme dediğimiz koşma türlerini yazarak, belli ölçüde yorum yapmayı sürdürdüm. Benim bu yazdığım yorum nitelikli yazılarım nedense pek kayda değer görülmedi. Bu nedenle eleştiri dediğimiz tür yazılarda gelmedi. 

Ezgisel nitelikli sunumlar çok geniş bir sahada bilinirken, bazı araştırmacılar, günümüzde var olan ezgileri, dar bir çerçeve içine alarak, kısır bir döngü ortamında halkın önüne sunması da bir bakıma ilginç bir yöntem olarak bilinç odağımızda varlığını sürdürüyor. 

Bir başka ilginç olay yerli sedası dediğimiz ses. Bu ses Tebriz’den, Tiflis’e, Ardahan’dan Bağdat’a kadar aynı yapı içinde varlığını sürdürüyor. Sınırların varlığı bile bu sesi durduramıyor. Binlerce yıldır, Özbekistan topraklarına kadar uzanabilen bu ses yani bu yerli dediğimiz ses bizim sesimizdir. 

Şimdi sözün bu noktasında, yine bizim sesimiz olan bir türküden söz etmek istiyorum. Bu türkünün değişik yörelere özgü olan çeşitlemelerini vereceğim. Bu çeşitlemeler, sadece söz dizimi olarak değişiyor, ezgi olarak değişmiyor. Biz bu ezgi türlerini hava ya da makam adlarıyla bildiğimiz için, aynı ezgi değişik söz döşemeleri sistemiyle sunulabiliniyor. Bu nedenle sözü edilen ezgide bu yönüyle ele alınmıştır. 

Bir çok yörede değişik-değişik sözlerle ünlenen bir ezgi vardır. Biz bu ezgiyi “Ardahan’ın Yollarında” adıyla biliriz. Yıllardır bir iki dizenin değişimiyle yerli halkın dilinde seslendirilen bir halk ezgisidir. Biz bu ezgiyi Tebriz yöresinde başka sözlerle duyabiliyoruz. Tiflis yöresinde aynı ezgiyi başka sözlerle duyabiliyoruz. 

Ardahan Türküleri kitap çalışmamızda notasıyla birlikte sunduğumuz ünlü ezginin adı »Ardahan’ın Yollarında« adıyla biliniyor. Bizde kitap çalışmamıza bu adla aldık. 

Bu anlatıda söz çeşitlemelerini vereceğim ezginin, “Dimne, Dimme, Deme” gibi değişik seslerle verilmiş olsa da sonuç ezginin tekliğidir. O halde bu topraklar üstünde yerli sesiyle usul usul söylediğimiz bu ezgi, sınırların ötesinde bizim gibi seslenen insanların sesinde var oluyor. 

Ardahan yollarında, Ardahan Dağlarında, Ardahan Bağlarında, Göle’nin Yollarında, Kevengin Yollarında, Tiflis’in Yollarında, Bağdad’ın Yollarında gibi seslenişle halk içinde var olan bu ezginin, Tebriz yöresinde ise “Nebi Han Türküsü” olarak söyleniliyor.
***** 

Nebi Han Türküsü 

Yöre:         Tebriz
Kaynak:     Aşık Oruç 

Seheri burdan yar burdan heste
Sen yanlız doldur baydiğin üste
Vefalı yardan bir buse iste
Sonra da de ki gözlerim üste

                Eyvah Dimne Dimne Nebi Han Dimne[i] 
                Men özüm gelmem sen özün gelme. 

Ezgi sözlerinin tamamı aşağıda verilmiştir. Söz döşeme sistemi değişik olsa da ezgi aynıdır, değişmemiştir. Geniş bir sahada aynı havanın üstüne değişik sözler döşeyerek türkü oluşturmak sanırım yörenin kültürel yönden tekliğini gösteriyor. Sözü türkünün bağlantı dizeleriyle sürdürelim. 

Türkünün tüm çeşitlemelerinde hemen hemen aynı sözlerle bağlantı yapılıyor. Bu bağlantı dizelerinde geçen “Dimne, Dimme, Deme” gibi seslenişin yörelere göre ne anlam taşıdığını açıklamam gerekiyor. Bu açıklama tekil olarak Ardahan yöresini kapsamalıdır. Çünkü Tiflis, Tebriz, Bağdat gibi yörelerde bu seslenişin ne anlam içerdiğini pek araştırmadım. Kısacası diğer yöreleri bilmiyorum. Bildiğim konu Ardahan yöresiyle ilgili söyleniş olayıdır. 

Ardahan yöresinde söylenilen sözlere bakılırsa “Dimme” bir kız adı olarak veriliyor.

Dimme’yi ben çayda gördüm
Elinde bir bayda gördüm
İki öptüm bir de sevdim
Ondan ne fayide gördüm

                Eyvah dimme dimme, Nazlı yar dimme
                Men özüm serhoş, Sen şarap verme 

Ardahan yöresinde böylesi bir kız adı olduğunu sanmıyorum. Yöre insanı olarak, bildiğim kadarıyla »Eyvah Dimme Dimme / Nazlı yar Dimme« sözlerini açıklarsam, şöyle açıklamak en doğru yöntemdir diyebilirim. »eyvah söyleme söyleme nazı yar söyleme« anlamında olduğunu söylüyorum. Dimme Türküsü” olarak kayıtlara geçmiş. »Dima«: Ardahan, Posof yöresinde yerli ağzı “Deme” sözcüğünün yerel söyleniş biçimidir. “Demesen Deme” söyleniş biçimini yöre halkı “Dimmasan Dimma”  biçiminde söylüyor. 

Bir başka açıdan söylersem, Dimne: Duman, Kelile ve Dimne adlı eserde adı geçen çakal, tilki gibi hayvanların adı. Bazı yörelere göre ise çok çeşitli anlamlar taşımaktadır. Kin, düşmanlık, sigara içmek, süprüntülük, duvar temeli, bir nevi hastalık, böylesi bir tanıtım sözleriyle bu ezgi hakkında düşüncelerimi yazdım şimdi daha fazla sözü uzatmadan türkünün çeşitlemelerine geçmeliyim. 

Bir konuda daha söz edeyim istiyorum. Her ezgiyi kendi sofrasında kendi kaşığıyla derlerseniz doğruyu yakalamış olursunuz. Yöremizde yerli sesi dediğimiz ezgileri göçmenlerin ağzından derlerseniz. Sürekli hatalı anlatımla karşı karşıya gelirsiniz.

********
Ardahan'ın Yollarında[ii] 

 

Dimme Türküsü 

Ardahan’ın yollarında
Güller açıp bağlarında
Eyle bir yar sevmişem ki
On üç on dört çağlarında

             Eyvah dimme dimme, Nazlı yar dimme
            Men özüm serhoş, Sen şarap verme 

Dimme’yi ben çayda gördüm
Elinde bir bayda gördüm
İki öptüm bir de sevdim
Ondan ne fayide gördüm[iii]

            Eyvah dimme dimme, Nazlı yar dimme
            Men özüm serhoş, Sen şarap verme 

Samavarı alıştıram
Maşa salıp karıştıram
O yar mennen ayrı gezer
Küstürmüşem barıştıram

            Eyvah dimme dimme, Nazlı yar dimme
            Men özüm serhoş, Sen şarap verme
*****
Ardahan Yollarında 

Dimne Türküsü[iv] 

Ardahan’ın yollarında
Turna öter göllerinde
Allah canımı alsın
O yârin kollarında

            Eyvah Dimne Dimne Selvi Han Dimne
            Men özüm gelmem sen özün gelme. 

Ardahan yazıları
Meleşir kuzuları
Allah anlıma yazmış
Bu kara yazıları

            Eyvah Dimne Dimne Selvi Han Dimne
            Men özüm gelmem sen özün gelme. 

Ardahan’ı sel aldı
Bir yar sevdim el aldı
Keşke sevmez olaydım
Muradım yarım kaldı

            Eyvah Dimne Dimne Selvi Han Dimne
            Men özüm gelmem sen özün gelme. 

Samavarı alıştıram
Maşa salıp garıştıram
O yar mennen ayrı gezer
Küstürmüşem barıştıram

            Eyvah Dimne Dimne Selvi Han Dimne
            Men özüm gelmem sen özün gelme.
***** 

Ardahan'ın Dağlarında[v] 

 

Yöre:   Göle/Hoşdülbent
Kaynak:  Ferman Baba 

Ardahan'ın dağlarında
Gül olsam bağlarında
Ele bir yar sevmişim ki
Gelinlik çağlarında

            Deme gülüm deme nazlı yar deme
            Men özüm gelmem sen özün gelme 

İçtim dolaşıyor dilim
Allah'a ayandır halım
Mene ele bir yar vermiş
Eli maşalı bir zalim

            Deme gülüm deme nazlı yar deme
            Men özüm gelmem sen özün gelme 

Deme sevdam düşsün dile
Bülbül hasret kalmış güle
Ele canım sıkılır ki
Kalkam gidem Zemzem gile

            Deme gülüm deme nazlı yar deme
            Men özüm gelmem sen özün gelme 

Semaveri alıştırın
Maşa ile karıştırın
Zemzem yar küsülü bana
N'olur beni barıştırın

            Deme gülüm deme nazlı yar deme
            Men özüm gelmem sen özün gelme
***** 

Eyvah Dimne »Nebi Han Türküsü« 

Yöre:         Tebriz
Kaynak:     Aşık Oruç 

Seheri burdan yar burdan heste
Sen yalnız doldur başımın üste
Vefalı yardan bir buse iste
Sonra da de ki gözlerim üste

            Eyvah Dimne Dimne Nebi Han Dimne[vi]
            Men özüm gelmem sen özün gelme. 

Seheri gördüm yanında durdum
Buseyi aldım yenisin sordum
Vefalı yardan çok vefa gördüm
El vurup yârin saçını ördüm

            Eyvah Dimne Dimne Nebi Han Dimne
            Men özüm gelmem sen özün gelme. 

Nebi Han durak yar diyarında
Bülbüller okuyor gül budağında
Koy canım çıksın yar kucağında
Canım can bulsun can sıcağında

            Eyvah Dimne Dimne Nebi Han Dimne
            Men özüm gelmem sen özün gelme
***** 

Göle'nin Yollarında

 

Yöre:         Göle/Hoşdülbent
Kaynak:     Orhan Bahçıvan Arşivi 

Göle'nin yollarında
Çimeydim göllerinde
Ganfet olem eriyem
O yarin dillerinde

            Deme gülüm deme nazlı yar deme
            Ben sözüm dedim sen sözün deme 

Göle'nin çayırına
Gün çalmış bayırına
Kız bir kere öpeyim
Babayın hayırına

            Deme gülüm deme nazlı yar deme
            Ben sözüm dedim sen sözün deme 

Göle yolu bu mudur
Yolun üstü su mudur
Eve girmiş çıkmıyor
Senin huyun bu mudur

            Deme gülüm deme nazlı yar deme
            Ben sözüm dedim sen sözün deme 

Bu yol Göle'nin yolu
Bazı boş bazı dolu
Zalim gel çık kapıya
Bekleyen Allah kulu

            Deme gülüm deme nazlı yar deme
            Ben sözüm dedim sen sözün deme
***** 

Tiflis'in Yollarında

 

Yöre:         Göle/Hoşdülbent
Kaynak:     Orhan Bahçıvan Arşivi 

Tiflis'in yollarında
Çimeydim göllerinde
Çift bazu bend olaydım
O yarin kollarında

            Araz üste milçeyem
            Köprü bulam geçeyem
            Ne kadar çirkin olsam
            Öz yarime göyçeğem 

Gökte yıldız üzdüren
Kaşın gözün süzdüren
Senin aşkın değil mi
Beni böyle gezdiren

            Araz üste milçeyem
            Köprü bulam geçeyem
            Ne kadar çirkin olsam
            Öz yarime göyçeğem 

Tiflis’in yastı yolu
Su geldi bastı yolu
Özüm yare giderken
Zalİmler kesti yolu

            Araz üste milçeyem
            Köprü bulam geçeyem
            Ne kadar çirkin olsam
            Öz yarime göyçeğem 

Yağız at nalı neyler
Kara kaş halı neyler
Vefalı yari olan
Devleti malı neyler

            Araz üste milçeyem
            Köprü bulam geçeyem
            Ne kadar çirkin olsam
            Öz yarime göyçeğem
*****
Kevengin Yollarında 

 

Yöre:         Göle/Hoşdülbent
Kaynak:     Orhan Bahçıvan Arşivi 

Kevengin yollarında
Çimeydim göllerinde
İlik düğme olaydım
O yarin kollarında

            Deme gülüm deme nazlı yar deme
            Ben sözüm dedim sen sözün deme 

Kevenk yolu bu mudur
İçi dolu su mudur
Gidin diyin o yare
Son cevabı bu mudur

            Deme gülüm deme nazlı yar deme
            Ben sözüm dedim sen sözün deme 

Kevengin pınar başı
Durmaz gözümün yaşı
Hayalimden gitmiyor
Yarimin kalem kaşı

            Deme gülüm deme nazlı yar deme
            Ben sözüm dedim sen sözün deme 

Kevenge kuşlar konar
Yönün kıbleye döner
Söz verip de gelmedin
Yüreğim ona yanar

            Deme gülüm deme nazlı yar deme
            Ben sözüm dedim sen sözün deme
***** 

Bağdad’ın Yollarında

 

Yöre:         Göle/Hoşdülbent
Kaynak:     Orhan Bahçıvan Arşivi 

Bağdad’ın yollarında
Turna var göllerinde
Bana selam mı geldi
O yarın dillerinde

            Deme gülüm deme nazlı yar deme
            Ben sözüm dedim sen sözün deme 

Bağdad’ın hamamları
Yıkanır külhanları
Enbiya sesi dolu
Söylenir destanları

            Deme gülüm deme nazlı yar deme
            Ben sözüm dedim sen sözün deme 

Bağdad’a gelen olsa
Derdimi bilen olsa
Bağdad mendili gibi
Gözyaşım silen olsa

            Deme gülüm deme nazlı yar deme
            Ben sözüm dedim sen sözün deme 

Bağdad’a kervan gider
Gün geçer devran gider
İstanbul Sultan şehri
Bağdad’a ferman gider

            Deme gülüm deme nazlı yar deme
            Ben sözüm dedim sen sözün deme 

Orhan Bahçıvan »Halis Kızılateş« 



[i] Dimne: Duman, Kelile ve Dimne adlı eserde adı geçen çakal, tilki gibi hayvanların adı. Bazı yörelere göre ise çok çeşitli anlamlar taşımaktadır. Kin düşmanlık, sigara içmek, süprüntülük, duvar temeli, bir nevi hastalık,
[ii] Ardahan Türküleri Kitap çalışmasında bu dizeler bulunuyor.
[iii] Üçüncü söz dörtlüğü ve yedinci ölçüden başlayarak okunmalıdır. Kaynak kişi Musa Yılmaz’dan, Muzaffer Sarısözen tarafından derlenmiştir. Rept. No: 407.
[iv] Dimme: Ardahan ezgisinde bu söyleniş biçiminde söyleniliyor. Özünde bir kız adı gibi veriliyor. Yörede böylesi bir kız adı olduğunu sanmıyorum. Yöre insanı olarak, eyvah dime dime nazlı yar dime. Anlam olarak eyvah söyleme söyleme nazı yar söyleme anlamında olduğunu söylüyorum. Dimme Türküsü” olarak kayıtlara geçmiş. Türküde Dimme kız adı olarak veriliyor. »Dima«: Ardahan, Posof yöresinde yerli ağzı “Deme” sözcüğünün yerel söyleniş biçimidir. “Demesen Deme” söyleniş biçimini yöre halkı “Dimmasan Dimma”  biçiminde söyleniliyor.
[v] Yöresi Kars, Musa Yılmaz kaynaklı bir çeşitlemesi daha vardır. “Dimme Türküsü” olarak kayıtlara geçmiş. Türküde Dimme kız adı olarak veriliyor. »Dima«: Ardahan, Posof yöresinde yerli ağzı “Deme” sözcüğünün yerel söyleniş biçimidir. “Demesen Deme” söyleniş biçimini yöre halkı “Dimmasan Dimma”  biçiminde söyleniliyor.
[vi] Dimne: Duman, Kelile ve Dimne adlı eserde adı geçen çakal, tilki gibi hayvanların adı. Bazı yörelere göre ise çok çeşitli anlamlar taşımaktadır. Kin düşmanlık, sigara içmek, süprüntülük, duvar temeli, bir nevi hastalık,


Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Alagöz Dağı’nın Çocukları / Çolaklar / »Kızılateş Sülalesi«

Merdinikli Türkmen Karaca-Oğlan...

Göle Yöresi Halk Oyunları