Orhan Bahçıvan »Halis Kızılateş«: Kasım 2019

29 Kasım 2019 Cuma

Ahıskalı Hasta Hasan.

Ahıskalı Hasta Hasan.

Gel biçara Hasta Hasan konuşma namerdinen

Çalış ki, dost olasan bir Eli cömerdinen

Çok aşıklar geldi keşdi, illah Kerem derdinen

Bele ataş, bele sövda, bizden sonra kimde var

1760-1828. Doğduğu yere ilişkin somut bir veri bulunmamaktadır. Bazı cönklerde Ahılkelek’ın (Ahıska) Dırgına, bazılarında Havet köyünün adı geçmektedir. Doğum ve ölüm tarihlerine ilişkin bilgiler kesin olmamakla birlikte en olası tarihler Haydar Çetinkaya’nın yaptığı araştırmalar itibariyle burada aktarılanlardır.

Aşıklık geleneğine ve şiire küçük yaşlarda ilgi duymaya başladığı ve kısa sürede yörede adını duyurduğu bilinmektedir. Hem bağlama çalmada hem de aşıklık geleneğini bilmesindeki ustalığı kendisinden sonraki birçok bilinen aşığı etkiledi. Özellikle Çıldırlı Şenlik’in (1850-1913) ustası Aşık Nuri, yetiştirdiği en önemli aşıklardandır.

Az sayıda türküsü bugüne kalmış olmasına karşın geleneklere bağlı olarak yetişen birçok aşık, Hasta Hasan’ın türkülerini öğrendi ve söyledi.

Hasta Hasan’ın Posoflu Fakiri (1770-1850), Ardahanlı Karani gibi dönemindeki birçok önemli aşıkla karşılaştığı yolunda veriler bulunmaktadır.

Şiirleri değişik gazete, dergi ve araştırmalarda yayınlanan Hasta Hasan’ın nerede öldüğü ve nerede toprağa verildiği konusunda herhangi bir bilgi bugüne ulaşmadı.

Hasta Hasan’ın ozanlık sanatı ve koşmaları hakkında birçok çalışma yayınlanmıştır. Bunlardan da söz etmeliyim. Yukarıda söylediğim gibi Doğulu Halk Şairleri çalışmasında, sonra Ardahan Türküleri adlı çalışmada, Arpaçay yöresi derlemeleri adlı çalışmada oynamasın adıyla eserin verilişidir.

Prof. Dr. Valeh Hacılar, Hasta Hasan adıyla bir kitap yayınlamıştır. Azerbaycan Milli İlimler Akademiyesi Folklor enstitüsü Ahıskalı Hasta Hasan adıyla bir kitap bulunuyor. Ayrıca Ali Hüseynoğlu Şamil (Şamilov). Ahıskalı Hasta Hasan (şiirleri ve şiirlerinin yaranması hakkında söhbetler), Bakı, Elm ve tehsil, 2012, -248 seh.

Benim bildiğim çalışmalar bunlardır ancak Hasta Hasan hakkında eminim daha çok çalışmalar vardır. Çünkü yöremizin çok ünlü yerli aşıklarından birisidir. Kültür olarak yerli olması nedeniyle yöremizde çok iyi bilinen bir ozandır.

Bir Su Ver (Divani)

Hasta Hasan Divanisi

Sallanıban bağdan gelen sevda perim bir su ver
Malım-mülküm sana kurban külli varım bir su ver
Canıma bir ateş düştü tütünüm arşa çıkar
Kurudu dilim damağım dil-ezberim bir su ver

Aşıkların ezberinde güzeldir hikayeti
Güzellerin gerdanında buhahtır zekaatı
Ab-u kevserde görmedim ben bu tadı lezzeti
Ağzı şeker dili kaymak lebi balım bir su ver

Güzellerin hatrı aziz birbirinden seçemem
Verseler dünya malını sevdiğimden geçemem
Yad elinden ab-u hayat sunsalar da içemem
Özün doldur öz elinle ey maralım bir su ver

Hasta Hasan geldi diye işitseler adımı
Yanar yanar kömür ollam dadımı feryadımı
Kahpe felek aman vermez alayım muradımı
Bu hastaya verme cefa ince bellim bir su ver

Ab-ı Çeşmin

Ab-ı çeşmin göllerden suna da bir kaz da bir

Süsen sümbül mor menevşe bülbül öter yazda bir

Vagıf dertten haberdardır Gevherin kıymeti yok

Kul Karani Kara Zülal Aşık Ömer sözde bir

Kurbani hak aşığıdır daima hamdan söker

Destine alıf kalemi hattına bir hat çeker

Çöllü İsmail baş tacı candan kasavet döker

Kerem ki yandı ateşe od da birdir köz de bir

Molla Halis delaletten içti aşk badesini

Güftadiye vermiştiler ondan ziyadesini

Urfani hak aşığıdır geçilmez nidasını

Aşık Seyfi Usta Polat Deli Temo sazda bir

İçmedim aşk badesini hem okuyam hem yazam

Böyle gitmez bu ülüzgar elbet gelir bir ayyam

Yılı bin üç yüz on sekiz hesabı yok ki sayam

Çok aşıklar geldi geçti Hasta Hasan yüzde bir

Baş Endirir

Şol atamız Ademe bak Havva’ya baş endirir

Hazreti Yusuf’a bak Zelha’ya baş endirir

Zaloğlu Rüstem’in cengi Ali’nin Zülfükar’ı

Böyle adıl pehlivanlar Hamza’ya baş indirir

Fitne feldan haris olmuş devlerin perileri

Bari Tala akıl vermiş söylemez arıları

Asumanın melekleri cenetin hurüleri

Cennet bağın gülleri Tuba’ya baş indirir

Hasta Hasan kefinini hem biçenler dar bilir

Afatı fani dünyayı öz başına dar bilir

Yetmiş iki buçuk millet Tanrısını bir bilir

Ehl-i sünni vel cemmat kıbleye baş indirir

Kimde Var

Mereke Divanisi

Ey felek, senin elinden bu Sitare kimde var

Benim kimi sine dağlı, bekti kara, kimde var

İki cihan serveri ol Muhammed aşkına

Durum dolanım başına, derde çare kimde var

Herkesin bir derdi vardır benimki tümden beter

Bir yaram sinemde sızlar birisi yanar tüter

Bu dert beni kül eyledi ahı Kerem’den beter

Tabip gelip merhem çalmaz bele yara kimde var

Gel biçare Hasta Hasan konuşma namert ile

Sen çalış ki, dost olasan bir Eli cömert ile

Çok aşıklar geldi geçti, illah Kerem dert ile
Bele ataş, bele sevda, bizden sonra kimde var

Güzeller

Güzellerin dergahına uğradım

Birer birer varın beri güzeller

Beriye varanda can tazelenir

Hak yetirip bu güzarı güzeller

Kiminiz kınalar ezmişsiz yüze

Kiminiz şekerler katmışsız söze

Yüz tutup nazarlar çevirin bize

Sevindirin dostu yari güzeller

Hasta Hasan der ki dürdü sözümüz

Güzellerde kaldı iki gözümüz

Baka baka bir aşığa yüzümüz

Yitirmeyin zehr-i marı güzeller

Yalvara Yalvara

Ey ağalar yar yanından

Geldim yalvara yalvara

Ta bir gece sabaha dek

Öldüm yalvara yalvara

Kime gidem iltimasa

Uyanmışım şirin sese

Her yanaktan bir çift buse

Aldım yalvara yalvara

Hasta Hasan bu çağında

Sinesi düğün dağında

Bir gece yar konağında

Kaldım yalvara yalvara

Oynasın

Ey melek paltarı geyen yengeler

Getirin daldadan bakan oynasın

Yanağı gülüstan özü beyistan

Koynu misk-i amber kokan oynasın

Peri tek geyinib huri tek gezer

Aşnasın görende gözlerin süzer

Terlan tek ötüşer sona tek yüzer

Ağ ellere kına yakan oynasın

Öldürün Hasta'yi verin yarını

Almayın ahını intizarını

Alın elinden de küllü varını

Bağrımın başını yıkan oynasın

Güzeller Bezenmiş!

Hasta Hasan Güzellemesi

Güzeller bezenmiş toya giderler,

Sizlere emanet Naz oynamasın;

Yığılırlar rica minnet ederler,

Yüngüllük eyleyip tez oynamasın.

El alem yığılıp ona bakarlar,

Yahşı adan yaman adlar takarlar,

Oynadırlar sonra başa kakarlar,

Al vala altında göz oynamasın.

Hasta Hasan der ki ala göz yarım,

Kurban olsun sana dövletim varım,

Demem oynamasın, oynasın hanım,

Kemerden aşağı diz oynamasın

Bir Bir Çek (Cıgalı Tecnis)

Bugün bir nazanın davet eyledi

Dedi oğlan al badeyi bir bir çek

Men ezizim bir bir çek

Bir bir doldur bir bir çek

Tak zülfün kemendini

At boynuma bir bir çek

Dedi dişleyipsen yüzüm acıyıp

Dedim acıyıpsa getir bir bürçek

Bir seherde okum attım bir yere

Kalktı göğe geldi indi biryere

Men ezizim bir yere

Tara zülfün bir yere

Soyunak soğan kimi

İkimizde bir yere

İkimizde derdi koyak bir yere

İnanmazsan sinci getir bir bir çek

Gözel seni görmeyeli yay indi

Ya bu gündü ya sabahtı ya indi

Men ezzinem yay indi

Ya birazdan ya indi

Hilal kaşın kahrından

Guruluptur yay indi

Bi çare Hasta'nın öz sinesinnen

Al yanahtı gül buhahtı bir bir çek

Elif Ba İçinde (Cıgalı Tecnis)

Elif ba içinde harf arasında

Nesne gördüm çekilip ti kara hey

Ben azizim arasında

Mim elif arasında

Dedim ay gız men ölende

Kaz kabrim memen arasında

Seryakubu gördüm dost arasında

Sıfatından kametinden kara hey

Dediler ki bu dünyayı beş gündür

Ben bilirim beş günümde kara hey

Ben azizim kara hey

Oku dersin kara hey

Ezel kim kalem çaldı

Ağ üstüne kara hey

Sağlık haberimi verseler yare

Dost sevinir düşman giyer kara hey

Hasta düştüm döşek üste ter saldım

Cefa çektim dünya için ders aldım

Ben azizim ders aldım

Eşiğine ders aldım

Dediler seryakup gelir

O sebepten ders aldım

Ehli kamil bir ustandan ders aldım

Okumuşam elif ebcet kara hey

Hasta’nın sözünü yara demezler

Dökse kan hicranı yara demezler

Aziz yare demezler

Baygu yare demezler

Sizlerde ne adettir

Diri yare demezler

Ahır hasret öllüm yare demezler

Yar görür mezarım giyer kara hey

Halis Kızılateş »Orhan Bahçıvan«

Not:

Kaynak: Bekir Karadeniz & Orhan Bahçıvan-Doğulu Halk Şairleri...

*********

25 Kasım 2019 Pazartesi

Aşık Esat Sedayi Baba.

Aşık Esat Sedayi Baba

Bu Ses Yerli Sesidir.

1850 li yıllarda Çıldır ilçe merkezine bağlı Sabadur (Sabadır / Süpadur) köyünde dünyaya gelmiştir. Aşık Sedayi hakkında elde bulunan önemli bir kaynak Prof. Dr. M. Fahrettin Kırzıoğlu, Çıldır Köyleri Seyahat Notları-I arasında geçiyor. Ben bu bilgileri bu kaynaktan aldım.

Bu kaynak şöyle aktarıyor Aşık Sedayi diye bilinen o ünlü ozanı.

»Sedayı'yi Rabat köyünden gören yok. Rabat’ta Değirmenci Âşık Ali Usta, Sedayî’nin şiirlerini bilir.

Aşık Şenlik'ten yaşlıydı. Sabadur'da sözlerini bilen yoktur.

Sedayi'nin sözlerinden:

Aşık Şenlik'in:

»Merhaba Usta Sedayî, aşk-ı irfan merhaba«

diye başlayan deyişi var.

Oğuzlu'da Kıraçlı Murad, Sedayi'nin sözlerini bilir. Gügübeliler de bilir.

Sedayî Yerliydi. Gözleri evvelce sağmış, sonradan kör olmuş.

Sabadur'da Alioğullarından Ahmet oğlu İskender ağadan..

»Yetmiş yaşlarında olur«

»Aşık Sedayî'nin, ismi Es’ad’dır. Bu köyün ahalisi Yerli Çayis’ten gelmiştir. Alioğullarından Hurşit oğlu Gülsüm’den doğmadır. Başkaca bu köyden aşık çıktığını bilen yok. Anası Gügübeli Cuvantellilerden Ahmed’in kızıdır. 65 yaşlarında iken bundan 60 sene evvel Kurtkale’de halasıgilde misafir iken vefat etmiş (1823–1888). (1948–60=1888; 1888- 65=1823).

Babasının ilk çocuğu Es’ad (Sedayî), sonra Reşid, Arık (asker), bacısı Sona burada öldü. Kardeşleri de Sabadur’da yerleşmişti; vefat etmişlerdir. Şimdi ailesine Balkaya diyorlar. Bacısı Xırtız, Meşe-Xevat köyüne köçmüştür.

Sedayî, aşıklık ve çiftçilikle uğraşırdı. Yirmi yaşlarında iken hak verilende bir gözü kör oldu. Daha önce anası çıra yararken sıçrayan parçayla gözü kör oluyor. Yirmi yaşlarında iken koyun güderken Şeytankale’nin günbatan tarafındaki sırtta yatarken gece rüya görmüş, vergi verilmiş derler.[i] O geceden sonra birkaç gün hasta yatıyor; sonra gözü kapanıyor. Elinde değnekle gece komşulara gider, kör olduğu halde evleri dolaşırdı. Saz alır, güzden bahara kadar Posxov, Şavşet, Koblıyan ve Acara taraflarında gezerdi. Yazın gelirdi.

25 yaşlarında Meşe-Xevat’ta mollanın kızı Cevahir’le evleniyor. Kayınbiraderleri Salah ve Aziz idi. Çocuğu oldu, öldü. Hiçbiri yaşamadı. Hiç nesli kalmamıştır. Hanımı da sonradan Kenarbel’e kocaya gidip orada öldü.

Sedayî, ümmîydi, okumamıştı. Aşık Şenlik ile deyişmiş, o da sen benim ustamsın demiştir…

Sabadur, on bir hanedir. Hepsi Yerlidir. Yaylaları ve içme suları yoktur. Şehrin şimal tarafından Kür (Ardahan Çayı) geçer. Keskin bir dereden geçer. Çayis’in altında Sukarışan’da Çıldır’ın Karasuyu’na karışır. Derede pınarlar vardır.

Taşıması güçtür. Köylüler, yaylasızlık ve susuzluktan hicrete razıdırlar.

Sedayî mahlasıdır. Sözlerini buralarda bilen yoktur. Sesi son derece güzeldi. Belki de Sedayî, adını bundan almıştır. Sesi çok Davudî idi. Köyün sulu çayırı ve otlağı yoktur. Evvelce Lefter dağı bu köyün yaylasıydı. Çayırlar da Lefter’dedir.

Bunları yazdıran İskender Balkaya, Sedayî’nin amucasının oğlu oluyor. Sözlerini hep günbatan tarafında bilirler. Terekeme tarafı bilmez. Kurtkale’de Cuvantellilerin eniştesi Ali, bunun halasının eridir. Belki sözlerini o bilir«.[ii]

Elimizde var olan bilgiler bunlar. Bunlara bağlı olarak elimizde yine Sedayi'ye ait olduğunu bildiğimiz şiirleri ekte sunuyorum. Bu şiirler Tarihten Günümüze Çıldırlı Halk Şairleri »Aşıklar« Antolojisi Haydar Çetinkaya'nın ve M. Adil Özer’in ve Sayın Prof. Dr. M. Fahrettin Kırzıoğlu, Çıldır Köyleri Seyahat Notları-I, Hazırlayan Yunus Zeyrek’in çalışma notlarından alınmıştır.

»Geçim sıkıntısı içinde hayatını sürdürmüştür. 1877-1878 Osmanlı-Rus savaşından sonra hududun Osmanlı tarafına geçerek Erzurum ili Narman ilçesinin köylerinden birine yerleşmiştir«[iii]

Aşık Esat Sedayi Baba’nın Derlenmiş Eserleri

Merhaba Sen Sefa Geldin

Merhaba sen sefâ geldin serim üste Şenliğ’im

Meylimin fikir deryâsı sinem üste Şenliğ’im

Arş u kürsü seyredipsen rüyamda gördüm seni

Her ilme griftâr oldun yek nefeste Şenliğ’im

Ol hüdaya cânım kurban şükrüne kıldım edâ

Vefasız fâni dünyânın kahrına oldum fedâ

Diyebilmem müşriklere tersine gelir sedâ

Âşikârım zâhir oldu sır kafeste Şenliğ’im

Pir Sedayî ehl-i dildi niyâz-i mağfirete

Mü’min kullar sâdık olsa erişir hidâyete

Mukarribler şâhid olsun kardeşiz kıyâmete

İn zemine çıh semaya dilde beste Şenliğ’im

Dağılıp Fikri Hayalım

Dağılıp fikri hayalım uğraşır nereyinen

Tabibsiz dert çekerem velhemsiz yarayınan

Arzulayıp pirim diye gitsem öz mekanıma

Menzilim bin yıllık yoldur tükenmez bir ayınan

Deli gönül abdal olmuş dünyayı bir bağ bilir

Hesap etsen secerini bu tahbe butah bilir

Kef ile nurnan yarattı Arş-ı azim bilir

Yeddi iklim çar köşeyi dolandım sır ayınan

Pir Sedayi kudretten Hak badesin içsem de

Destur alıp nece nece deryaları geçsem de

Vatan diye bu diyarda Sabadur’u seçsem de

Hak böyle yazmış yazıyı ak değil karayinan

Dileği Kadeh Duası[iv]

Dileği kadeh duası dille arşı zikredek

Âşık olan didarından akan yaşı zikredek

Eşyadan ezel Allah nurdan suyu yarattı

Yeddi kat yerden ileri esen kışı zikredek

Ezeli Fatiha’dır ahır-i ehesseridi

Ölünce rızkına gider zari şiddet narıdı

İki cansızın aslı sudur ol Hüda’nın sırrıdı

Ya ki vuruf dal hecesi nun’dan önce zikredek

Sedayî der ezel Allah’a yer kıldı şikâyeti

Yedi katra renk alındı çöl kıldı nihayeti

Canı cananda sayarsan seksen üçtü ayeti

Yazısı çarda görünür seddi nakşı zikredek

Merhaba Aşıklar[v]

Merhaba aşıklar şahı can kardaşım merhaba

Gönlümü şad-u man ettin sen kardaşım merhaba

Otuz iki senedir ki gözümde yoktur ışık

Kür talahın kurbaniyim ben kardaşım merhaba

Her yiğidin karı değil bu dertlere dayansın

Ne lazımdır aşık Kerem sevda narına yansın

Mecnun’u çöllerde gördüm el vurmadım uyansın

Ben onlardan beter oldum kan kardaşım merhaba

Biçare Sefil Sedayi geçen gün alan oldu

Yıkıldı gönül sarayı bozulup talan oldu

Eski aşıklar kalmadı yurtları viran oldu

Dert bağında bizler kaldık han kardaşım merhaba

Kırmızı (Güzelleme)

Bir güzel ki çıksa gülşen seyrine

Ya yeşil giyinir ya da kırmızı

Yeşil giyse benzetirim sonama

Güzel odur giye sade kırmızı

Oğru olan gitmez yolu düzbedüz

Namert olan sözü yemez yüzbeyüz

Sevdiğimden dura idim dizbediz

Doldursun badeyi sade kırmızı

Sefil Sedayi der yoktur temeli

Tam değil başında aklı kemali

Öyle bir yar sevki esmer simali

Ne sarı ne beyaz sade kırmızı

Benden Selam Olsun

Benden selam olsun ceylan hanıma

Bir od saldı cesedime canıma

Bu hasta vaktimde gelse yanıma

Felek uzak saldı ya ben neyleyim

Bir yar sevdim on üç on dört yaşında

Kalem oynar kirpiğinde kaşında

Fincan memeleri beyaz döşünde

Aklım baştan aldı ya ben neyleyim

Seyredin Sedayi’n kür talahına

Sanmayın düşüptür pul tamahına

Şikayetim vardır şahlar şahına

Sevdiğim uzakta ya ben neyleyim

Eşyayı Alemde[vi]

Eşyayı alemde halkı mevcudat

Cihanın temeli neyin üstüne

Ezeli imanı kim kabul etti

Hudanın cemalı neyin üstüne

Hangi derya üste reyhan ekilir

Hangi cansız gözdür yaşı dökülür

Yeddi kat göklerin bendi sökülür

Ay günün temeli neyin üstüne

Sedayi ser meste ser neden oldu

Tamu ki halk oldu nar neden oldu

Cennet nurdan oldu nur neden oldu

Tuba’nın dalları neyin üstüne

Kocaldım Görmedim[vii]

Kocaldım görmedim böyle bir canlı

Maşallah gözleri humara benzer

Kulakların her birisi bir arşın

Kendisi küçüktür himara benzer

Ok vurdun sineme elinde satır

Vallahi başıma eylemem hatır

Resmi taşıyandır kendisi katır

Arkası yıldızlı tımara benzer

Sedayi söylüyor bu sözü naçar

Yükünü vurmada çamurdan kaçar

Köprü gelir ise ferahça geçer

Öyle bir inatlı hımara benzer

Hazırlayan: Halis Kızılateş »Orhan Bahçıvan«

[i] Hak verilmesi, vergi verilmesi: Halk şairlerinin bir rüya âleminde kendilerine âşıklık kabiliyetinin verilmesine dair inanç geleneği ile ilgili sözlerdir.

[ii] Prof. Dr. M. Fahrettin Kırzıoğlu, Çıldır Köyleri Seyahat Notları-I Hazırlayan Yunus Zeyrek.

[iii] Tarihten Günümüze Çıldırlı Halk Şairleri »Aşıklar« Antolojisi Haydar Çetinkaya.

[iv] Âşık Yavuz Timur tarafından Binali Şenlik'ten derlenmiştir.

[v] Korkmaz, Ramazan (1985). Çıldır Folklor ve Etnografyası. Erzurum: Atatürk Üniversitesi Yayımlanmamış Lisans Tezi, 124-125.

[vi] Korkmaz, Ramazan (1985). Çıldır Folklor ve Etnografyası. Erzurum: Atatürk Üniversitesi Yayımlanmamış Lisans Tezi, 125.

[vii] Aşık Sedayi ile Artvinli Fervani arasında yapılan “İlişme” tekellüm.

19 Kasım 2019 Salı

Göleli Ozan Süleyman.

Göleli Ozan Süleyman

1954 yılında Göle’nin Hoşdülbent köyünde doğdu. İlkokulu köyünde okudu. Asıl adı Süleyman Kızılateş'tir.

Küçük yaşlarda babası Sofu Emmi'den (1886–1984) Kuran okumasını öğrendi. Birçok türküye kaynaklık etmiştir.

Kaval çalmasını abisi Enver Kızılateş ve Babasından öğrendi. Aşıklık geleneğine ve şiire küçük yaşlarda ilgi duymaya başladı. Çevresindeki tüm aşıkların etkisi var yetişmesinde.

1987’de İstanbul’a yerleşti. Halen İstanbul'da yaşamaktadır. Gurbet diye bildiği yerden sılasına duyduğu özlemden dolayı şiirlerinde genelde sıla özlemi ağır basmaktadır.

****

Benim

Bunca cefa ile yaktı canımı

Olmaz mı hiç sefa vayıma benim

Gelinler ah çeker kızlar ağlaşır

Bu kara duvaklı toyuma benim

Her zaman ağlarım hiç yüzüm gülmez

Zalim yar naz eder yanıma gelmez

Felek tuzak kurmuş kadrimi bilmez

Dostlar koşa geldi hayıma benim

Zamanı da deli gönül zamanı

Aşkın sabrı yoktur vermez amanı

Süleyman neylersin bunca gümanı

Şivan düştü gönül köyüme benim

Bu İlde

Ben hep bekliyorum halen görmedim

Ne gelen var ne duran var bu ilde

Neyi bekliyorum nedir bilmedim

Ne kalan var ne soran var bu ilde

Mürekkepler gibi doldum kaleme

Düştüm dile rüsva oldum aleme

Yakışır mı benim gibi gulama

Ne alan var ne veren var bu ilde

Ah u zar eyledim ulu Mevla'ya

Saçıma ağ düştü girdim deryaya

Ey Süleyman daldın bugün yine rüyaya

Ne bilen var ne gören var bu ilde

Düştüm

Cihan-ı alemde levh-i kalemde

Sıdk ile sevilen gülzara düştüm

Ta Adem'den beri talihim yoktur

Özce sevilmedik bir yara düştüm

Aylar yıllar geçti güne aldandım

Baktım da geriye düne aldandım

Kadir kıymet bilmez cana aldandım

Nuh’un tufanıyla Hazar’a düştüm

Hak yaratmış türlü türlü kulları

İş başa düşünce sıva kolları

Sevda çekenlerin tutmaz elleri

Bire sevdalandım bin zara düştüm

Süleyman yanıyor alem bendinde

Kalp ateşe düşmüş aşkın kendinde

Yedi derya seli geçse bendinde

Hayırsız elinden nazara düştüm

Geleceksen Gel

Beni sevdalara salan ey mahım

Bozuldu bağlarım geleceksen gel

Yüreğimden çıkmaz figanım ahım

Son oldu çağlarım geleceksen gel

Erimeyle bitmez dağların karı

Seyrangaha çıksak görsek yüzleri

Çok soğuk zamanda sarkar buzları

Donmadan dağlarım geleceksen gel

Sen düşünsen dostun yakmazsın nara

Bir yüzüm ağ oldu bir yüzüm kara

Zemheri ayında düşmüşüm dara

Ah çeker ağlarım geleceksen gel

Aslım Çolakoğlu adım Süleyman

Bu aşkın uğruna gitti din iman

İçimde sadece kaldı bir güman

Eridi yağlarım geleceksen gel

Gelir

Hayal ile gezdim bütün illeri

Sağ eli sol elle tutasım gelir

Pembe dudakları tatlı dilleri

Bir değil bin kere yutasım gelir

Cefalı aşkımın çilesi bitmez

Benim dertlerime Lokman kar etmez

Yolum kışa döndü kervanım gitmez

Üşüdüm koynunda yatasım gelir

Düşer isen bir gün benim ahıma

Derdin geldi derman oldu ruhuma

Girme n’olur girme gel günahıma

Kerem gibi yanıp tütesim gelir

Ela güzel sarı saçlar belinde

Gelin olmuş mor kınalar elinde

Şeker olsam ağzında ki dilinde

Süleyman yerlere batasım gelir

Senin İçin

Dolup dolup ah çekerek ağlarım