Ferman Baba’nın Anısına
Asrın kerameti yalanmış bildim
Yürüdüm doğrular iline geldim
Senin bıraktığın ilimle doldum
Felek
benden döne döne öç aldı
Ferman
Baba senin oğlun kocaldı
Davullar zurnalar sese duranda
Halay türküleri seni soranda
Zemheri ortası karda boranda
Felek
benden döne döne öç aldı
Ferman
Baba senin oğlun kocaldı
Gurbet beni kucağına yatırdı
Nenni dedi diyar diyar götürdü
Zaman vurdu gemilerim batırdı
Felek
benden döne döne öç aldı
Ferman
Baba senin oğlun kocaldı
Göle’nin düzünü karayel bastı
Nuh tufanı oldu ele sel bastı
Vatan toprağına zalim el bastı
Felek
benden döne döne öç aldı
Ferman
Baba senin oğlun kocaldı
Gurbet merhemiyle sardım yaramı
Öz kardeşle hoş tutmuşum aramı
Ben kapıma koymaz idim haramı
Felek
benden döne döne öç aldı
Ferman
Baba senin oğlun kocaldı
Hak yoluna el verdim el kaldırdım
Güvercindim leş kuşuna saldırdım
Dost yoluna gül benzimi soldurdum
Felek
benden döne döne öç aldı
Ferman
Baba senin oğlun kocaldı
Anadan öksüzüm babadan yetim
Ben kimim ki kime olsun mihnetim
Arpa ekmeğiydi benim cennetim
Felek
benden döne döne öç aldı
Ferman
Baba senin oğlun kocaldı
Sürdüler yerimden savruldum gittim
Vatan diye diye ömrüm çürüttüm
Gurbet elde gözyaşlarım kuruttum
Felek
benden döne döne öç aldı
Ferman
Baba senin oğlun kocaldı
Özlemişim Kızılgedik dağını
Hem Göle’nin bahçesini bağını
Gurbette çürüttüm gençlik çağını
Felek
benden döne döne öç aldı
Ferman
Baba senin oğlun kocaldı
Bayram gelip mor kınalar tütende
Nevruz gülü çiğdem çiçek bitende
Ovada turnalar konup ötende
Felek
benden döne döne öç aldı
Ferman
Baba senin oğlun kocaldı
Üç şehir yürekte çağlar üç sızı
Budur anlımdaki parlayan yazı
Gayrı çekilmiyor gurbetin nazı
Ferman Baba senin oğlun kocaldı
Bahçıvan’ım
yurdum yuvam asilmiş
Benim soyum Çolak denen nesilmiş
Göbek bağım gurbet elde kesilmiş
Felek
benden döne döne öç aldı
Ferman
Baba senin oğlun kocaldı
Orhan Bahçıvan, »Halis Kızılateş«
